Avrupa'da ifade özgürlüğüyle ilgili bir "sorun" mu var?

Ağzı fermuarla temsil edilen ve kapanmak üzereymiş gibi görünen bir yüz. İngiliz The Economist dergisinin 17 Mayıs tarihli sayısının kapağında yer alan karikatüre, "Avrupa'da ifade özgürlüğü sorunu" başlığı da eşlik ediyor.

Haftalık derginin düşünceleri, üç ay kadar önce JD Vance tarafından yapılan yorumlardan esinlenerek oluşturuldu. ABD Başkan Yardımcısı, Münih Güvenlik Konferansı'nda Avrupalılara demokrasi dersi verirken, özellikle aşırılıkçı partilerin etrafındaki güvenlik çemberinin kaldırılması çağrısında bulunarak, izleyicilerine şunları söyledi:

"Korkarım ki, Britanya'da ve Avrupa genelinde ifade özgürlüğü geriliyor."

JD Vance, bu konuşmayı, Donald Trump'ın kampının açıkça desteklediği aşırı sağcı AfD partisinin çok güçlü bir ilerleme kaydettiği Alman federal seçimlerinden birkaç gün önce yaptı.

The Economist, bu yeni sayının tanıtım yazısında , mevcut Amerikan yönetiminin “kendisini rahatsız eden konuşmaların amansız bir düşmanı olduğunu, öğrencileri siyasi görüşleri nedeniyle okuldan attığını, eleştirel medyayı taciz ettiğini ve üniversiteleri sindirdiğini” belirtmeye özen gösteriyor.

Bu durum onu ​​bir "ikiyüzlü" yapsa da, JD Vance'in bir gerçeği dile getirmesini engellemiyor, liberal medyanın da belirttiği gibi: "Avrupalılar ne düşündüklerini söylemekte giderek daha az özgür oluyorlar."

The Economist, özellikle yaygın gözetim uygulamalarıyla "Avrupa Birliği'nin en büyük suçlusu" olan Viktor Orban'ın Macaristan'ını ve siyasi liderlere hakareti cezalandıran yasalarının aşırı baskıcı, hatta "parodi" olduğu söylenen Almanya'yı örnek gösteriyor.

Dergi, polisinin ifade özgürlüğünü "endişe verici bir biçimde" kısıtladığı söylenen Birleşik Krallık'ı da esirgemiyor . Ve "kızlarının ilkokulunu eleştiren" bir çiftin tutuklanmasını örnek vermek gerekirse.

The Economist'e göre, yetkililerin talebi üzerine belirli çevrimiçi içeriklerin kaldırılması da dahil olmak üzere ifade özgürlüğünü sınırlayan yasalar, "insanların gerçekten düşündüklerini söyleyemeyecekleri fikrinden beslenen" popülistlerin ekmeğine yağ sürüyor. Haftalık şunları garanti ediyor:

"Kanun suçu yasakladığında, aynı zamanda insanları gücenmiş gibi davranmaya da teşvik eder."

ABD'de "Cezaî yaptırımlar, Birinci Değişiklik kapsamında olduğu gibi nadir olmalı" diyor.

The Economist , sonuç olarak Avrupalılara "yüksek sesle muhalefetin zorunlu sessizlikten daha iyi olduğu şeklindeki eski liberal fikirlere geri dönmeleri" çağrısında bulunuyor. Ve JD Vance'in "uyarısını" dinlemek.